Kirchhoff was een Duitse wetenschapper.
Hij leefde in de vorige eeuw van ca. 1821 tot 1896, hij was de eerste die de aandacht vestigde op de verdeling van, en samenstromen van de stromen in vertakkings knooppunten.
Hij stelde de naar hem genoemde
De wetmatigheden van Kirchhoff.
De "Definitie";
De wetten van Kirchhoff zijn gebaseerd op de feiten dat er rond gaande in een stroomkring de som van de EMK minus de spanningsverliezen "0" is en dat de stroom in de kring gelijk is aan de EMK gedeeld door de totale kringweerstand.
Verder concludeerde hij, dat bij het vertakken van de stromen er geen verloren kunnen gaan of gewonnen kunnen worden. Kirchhoff kwam op de gedachte, aan de EMK en aan de stroom een algebraïsch + of - teken toe te kennen.
De 1e wet van Kirchhoff: de som van de stromen welke naar een knooppunt toevloeien, is gelijk aan de som van de stromen welke van dit knooppunt wegvloeien.
I = i1 + i2 + i3 + i.....
De 2e wet van Kirchhoff: in elke gesloten stroomkring (circuit) is de algebraïsche som van de spanningsstijging gelijk aan de algebraïsche som van de spanningsdalingen.
(+U1) + (-U2) = (+i1.r1) + (-i2.r2)
In de praktijk kan men de zaak vaak sterk vereenvoudigen door één stroomrichting door de stroomkring te kiezen (b.v. met de klok mee) en dan
de afzonderlijke spanningen over elk der elementen te berekenen, waarbij u bij elk element aan die kant waar de stroom binnen treed een + teken te plaatsen.
Opmerking:
In de teksten en/of tekeningen zullen we waar nodig aangeven hoe we de wetten toepassen.
|